Palowanie gruntu – pale wbijane

Pale prefabrykowane

Palowanie gruntu to specjalistyczny proces wzmacniania podłoża, który odbywa się przy wykorzystaniu pali prefabrykowanych lub formowanych z mieszanki betonowej bezpośrednio na placu budowy. Pal jako element konstrukcyjny posadowienia budowli zagłębiany w podłożu, zbudowany jest z głowicy, trzonu różnej długości oraz podstawy. Zasada działania pala polega na przeniesieniu obciążenia z górnego fragmentu, czyli głowicy, na poziom podstawy, za pośrednictwem trzonu.

W sytuacji, gdy w gruncie nie ma warstwy nośnej, na której można oprzeć jego podstawę, obciążenia na gorszej klasy grunt, przekazywane są przez pal dzięki siłom tarcia na pobocznicy trzonu. Gotowe, prefabrykowane pale wykonywane są głównie z żelbetu bądź stali, rzadziej z drewna i wbijane są w grunt przy udziale kafara.

Pale formowane „na mokro”

Pale można wykonywać także z płynnej, plastycznej albo półsuchej mieszanki betonu, wtłaczanego do wydrążonego w gruncie otworu. Zwykle odbywa się to przy zastosowaniu świdra ślimakowego lub wbicie kafarem w podłoże tzw. korka oraz wypełnienie otworu zbrojeniem i betonem. Dla potrzeb zabezpieczenia zbocza przed osunięciem oraz ograniczenia powierzchni placu budowy, wykorzystuje się natomiast specjalny typ pali – tzw. Barety.

Etapy wbijania pali prefabrykowanych w podłoże

Przed projektowaniem sposobu wzmocnienia gruntu, konieczny jest rekonesans terenu otaczającego inwestycję. Może się bowiem okazać, że z uwagi na bliskie sąsiedztwo innych budynków lub inne okoliczności, wymagane będzie zastosowanie technologii niskowibracyjnej i bezwstrząsowej. W momencie, kiedy brak jest przeciwwskazań do palowania, należy przygotować platformę roboczą, czyli np. podłoże z utwardzonego kruszywa. Kolejnym etapem jest sprawdzenie zgodności podstawowych parametrów gotowych pali – z wytycznymi projektanta, mianowicie: długość, klasa użytego betonu, średnica i zagęszczenie prętów zbrojeniowych oraz data prefabrykacji. Pale powinny być zeskładowane w pobliżu kafara, żeby ograniczyć ryzyko uszkodzenia podczas przeciągania ich po platformie roboczej.

Podnoszenie prefabrykatu pala

Ważną fazą jest umieszczenie pala za pomocą wciągarki linowej bezpośrednio pod młotem. Trzon pala powinien znajdować się idealnie równolegle do masztu kafara, a jego podstawa nad palikiem, który wyznacza jego lokalizację w terenie. Odpowiednie nachylenie pala regulowane jest przez poziomicę.

Wbijanie pala fundamentowego

Kluczowym etapem jest wbicie pala, co zapoczątkowane zostaje serią uderzeń młota o umiarkowanej sile. W momencie, kiedy prefabrykat ustabilizuje się w gruncie, następuje wbijanie pala z pełną mocą. W trakcie tego procesu kontroluje się właściwe wypoziomowanie pala, podkładki, a także tzw. wpędy, czyli głębokość osiadania pala po uderzeniu w głownię. Jeśli wartość wpędów spadnie do 2 mm na jedno uderzenie młota, to palowanie zostaje przerwane, ponieważ kontynuowanie wbijanie groziłoby uszkodzeniem trzonu pala.

Rozkucie głowicy

W dalszej kolejności konieczne jest rozkucie wystającej nad powierzchnię gruntu głowicy pala. Wykonuje sie to ręcznie bądź przy użyciu lekkich młotów pneumatycznych. Konsekwencją zastosowania cięższego sprzętu może być trwałe uszkodzenie trzonu i zaburzenie jego pożądanej mechaniki.

Inwentaryzacja geodezyjna pala

Końcową czynnością palowania, jest wykonanie inwentaryzacji geodezyjnej. Dopuszczalne odchylenie w obszarze posadowienia pala, w stosunku do założeń projektowych, nie może być większe, niż 10 cm. W sytuacji, gdy wartość ta zostanie przekroczona, niezbędne jest dokonanie pomiarów statyczno-wytrzymałościowych oraz geotechnicznych, na podstawie których podejmowana jest decyzja o ewentualnym zakresie korekty pierwotnych rozwiązań fundamentowych.

Wzmocnienia podłoża

Technologie wzmacniania podłoża i gruntów, metody wzmacniania podłoża w budownictwie.

Fundamenty palowe

Fundamenty do posadowienia budynków i obiektów, do zabezpieczenia głębokich wykopów, stabilizacji gruntów o małej nośności.