Geokrata zwany także jako geosiatka komórkowa – posiada przestrzenną strukturę, gdzie poszczególne komórki układają się we wzór „plastra miodu”. Wśród kluczowych zadań, jakie wypełnia geokrata, jest wzmacnianie słabej struktury podłoża, zbrojenie skarp oraz zboczy – głównie nasypowych. Geosiatka komórkowa służy też do wzmacniania nawierzchni użytkowych oraz ogranicza erozję gruntową. Geokratę często wykorzystuje się na terenach ekologicznych, ponieważ zastosowanie takiego rozwiązania – w minimalnym stopniu ingeruje w środowisko naturalne. Ten geosyntetyk wytwarza się z HDPE (wysokiej gęstości polipropylen), a poszczególne geokomórki tworzone są przez specjalne zgrzewy ultradźwiękowe.
Geokrata transportowana jest w formie złożonych elementów, a do podłoża przytwierdzana jest za pośrednictwem kotew. W zależności od pożądanej powierzchni, elementy geokraty można ze sobą łączyć przy udziale zszywek lub opasek zaciskowych. W zależności od potrzeb i wymagań konstrukcyjnych, geokomórki można wypełnić kruszywem kamiennym o zróżnicowanej frakcji, glebą, pospółką albo płynnym betonem.
Zastosowanie geokraty pozwala zredukować grubość nawierzchni użytkowej nawet o 50 proc. Grunt zbrojony geosiatką komórkową wykazuje znacznie mniejszą tendencję do osiadania oraz przekazywania naprężeń na podłoże w wyniku eksploatacji użytkowej prowadzonej na powierzchni. Rozwiązanie to doskonale sprawdza się zarówno przy wzmacnianiu podłoża płaskiego, jaki i podwyższaniu stateczności zboczy, nachylonych pod kątem do 45 stopni (minimalizacja ryzyka osunięcia gruntu).