Wiercenia wielkośrednicowe dotyczą wykonywania otworów w podłożu o średnicy przekraczającej 500 mm. Ten rodzaj wierceń wykorzystuje się do wykonywania i pogłębiania szybów, np. wentylacyjnych lub wydobywczych, studni odwadniających, a także wyrobisk poszukiwawczych (przed eksploatacją złóż podziemnych). Proces wiercenia wielkośrednicowego może odbywać się za pośrednictwem narzędzia o docelowej średnicy otworu albo sukcesywnie zwiększającą się średnicą (poszerzanie). Technologia ta znana jest już w Polsce od ponad 60 lat, a największy dotychczasowy otwór wykonany przy użyciu wiercenia wielkośrednicowego miał 2,4 metra.
